Główną formą leczenia zawsze powinny być farmaceutyki i zabiegi zalecone przez specjalistę z danej dziedziny. Dawno jednak zostało udowodnione, że samopoczucie ma ogromny wpływ na powrót do zdrowia. I dlatego właśnie w leczeniu niejednokrotnie pojawiają się terapie dodatkowe oparte na sztuce i rozrywce. Patch Adams spopularyzował inicjatywy w stylu Doktor Klaun - opierają się one na wizytach artystów, rozśmieszających najmłodszych pacjentów (a niekiedy też tych starszych). Osobnym zagadnieniem jest tutaj arteterapia. Opiera się na wszelkiego rodzaju zajęciach twórczych - malowaniu, rysowaniu, wycinaniu, przygotowywaniu sztuk teatralnych, niekiedy też tańcu.
Arteterapeuta powinien przede wszystkim mieć zacięcie i miłość do tworzenia. Powinien z dziecięcą wręcz pasją rysować, malować, szyć oraz wymyślać nowe i nietypowe formy twórczości. Oczywiście samo umiłowanie sztuki nie wystarczy. Potrzebne są jeszcze umiejętności. Arteterapeuci zazwyczaj są biegli w kilku dziedzinach artystycznych. Biegle posługują się pędzlem, węglem i ołówkiem. Wielu z nich potrafi także tańczyć i grać na instrumentach. Żyjemy w dwudziestym pierwszym wieku, więc powinno być dosyć oczywiste, że umiejętność tworzenia na komputerze również jest w cenie.
Do tego należy dołożyć umiejętności dydaktyczne. Arteterapeuta powinien też szczycić się talentem do przekazywania swojej wiedzy. I właśnie w tym ostatnim mogą pomóc kursy arteterapii, które odbywają się w warszawskim Centrum Arteterapii SensArte.
Tego typu wsparcie w leczeniu stosowane jest głównie wobec osób starszych lub z niepełnosprawnościami umysłowymi. Celem zajęć jest nadanie celu i skupienie na nim myśli. Wszelkiego rodzaju działania twórcze pomagają też rozładować emocje, zapanować nad stresem oraz wyrazić siebie. Całość tego postępowania ma też pobudzić neurony i układ nerwowy do działania. Pod tym linkiem dowiesz się więcej o tym, czym jest arteterapia oraz jakie są jej cele.
W obrębie arteterapii możemy wyróżnić bardzo szeroką gamę poczynań artystycznych:
